°1941, Aalst – overleden in 2023
Nog tijdens zijn opleiding schilderkunst aan het Sint-Lukasinstituut te Brussel stelt Luc Hoenraet in 1962 voor het eerst individueel tentoon.
Materieschilders als Dubuffet en Tapiès liggen hem nauw aan het hart. De doorgedreven abstrahering, de zware picturale materie en de neiging tot monochromie, in een getemperd mat koloriet, blijven een constante. Hij bespeelt voortdurend orde en chaos, waarbij grillige krabbels, kalligrafische tekens en inkervingen steeds meer aan de orde komen.
Het meest voorkomende teken wordt het kruis in talrijke variaties. De verf wordt vermengd met zand of gruis en in de jaren 70 komen daar nog andere materialen bij, zoals koorden. Door een quasi onuitputtelijk variatieprincipe toe te passen, blijft hij zich zowel in de schilderkunst, de tekenkunst als de grafiek steeds vernieuwen.