TUSSEN HOND EN WOLF

Vernissage op vrijdag 19 april 2024 van 17 tot 22 uur

TUSSEN HOND EN WOLF

Het uur tussen hond en wolf is het lange uur tussen licht en donker, het trage uur tussen dag en nacht. Wat gebeurt er allemaal in die schemering, in dat raadselvolle uur waarin de schaduw zich openbaart.

Wie is die dame op dat bankje met dat doorschijnende truitje, zich verbergend achter haar lange haren? Waarom draagt ze die witte laarzen, en waarom is haar linkerborst ontbloot?

Is ze misschien op weg naar een feestje, of komt ze er juist vandaan?

Wie is die slanke vrouw in die verfomfaaide bruidsjurk? Haar hand ligt nonchalant op het glimmende tafellaken naast haar. Haar hoofd valt buiten het beeld, blijkbaar is het daar niet om te doen. Ze zit te wachten, zo lijkt het, maar waarop? Een licht ongemak komt opzetten. Waarom kijken we hiernaar? Is dat niet wat onbeleefd?

Een vrouw in een kanten truitje en met hoge rode laarzen scharrelt in een hoekje van de kamer. Het truitje danst op het ritme van het oubollige behang. Pannen, bordjes, een kopje en een pop liggen verspreid op de grond naast haar. Wat is deze vrouw in hemelsnaam aan het doen?

Dan sta je plots oog in oog met een portret dat je recht in je gezicht kijkt. Is het een zwoele blik? Of keurt ze je juist af?

In een schemerige kamer zit een vrouw op haar knieën aan de rand van een bed. Het laken is nog net zichtbaar in de rand van het schilderij. Op het nachtkastje staat een schemerlamp die geen licht geeft. Haar paarse hakschoenen en haar roze, lange rok maken haar sexy. Maar ze zit net iets te ongemakkelijk, haar benen te wijd uit elkaar om opwindend te zijn.

Een langgerekt zevenluik toont ons een ijzige, blauwgrijze ruimte in een kasteel. Lange, donkerbruine gordijnen hangen langs de ramen en laten op sommige plekken subtiel wat daglicht door. Deuren staan op een kier en het pleisterwerk is afgewerkt met sierlijke ornamenten. Er zijn vijf vrouwen in het schilderij aanwezig. Niemand kijkt naar elkaar, maar het is duidelijk dat er iets gaande is. Sommige dames liggen naakt op de grond, iemand zit op handen en knieën, komt ze juist overeind? En wat doet die dame in die donkere jas bij het raam?

De schilderijen van Maartje Elants stellen vragen. Existentiële vragen. Ongemakkelijke vragen. Door haar gevoel voor esthetiek, door haar superieure schildertechniek en door de licht erotische thematiek van haar werk, kijken we er graag naar.

Maar tegelijk voelen we ons voyeurs. Alsof we stiekem, door een spleet in de gordijnen, kijken naar mensen die zich onbespied wanen. De maskers zijn afgezet en de tristesse van het bestaan komt voor een moment aan de oppervlakte. Het leven tussen hond en wolf, waar de schaduwzijde van het leven onverwachts in het volle licht komt te staan.

Maartje Elants (1977) studeerde fotografie aan de Amsterdamse Gerrit Rietveld academie. Na haar opleiding reed ze motor, danste ze tango en ontwikkelde ze zich als schilder.

Ze woont en werkt in Heks.